De Mommy Monoloog: Het belang van hulp vragen

Christine le Duc

Deze week in de mommy-monoloog: hulp vragen. Het is begrijpelijk dat hulp vragen en accepteren in deze fase kan voelen als falen. Want, alle vrouwen doen dit toch? Waarom zou je hulp nodig hebben? In dit artikel leggen wij uit waarom hulp vragen belangrijk, fijn én sterk is.

De Mommy Monoloog

In de Mommy Monoloog op CLD magazine nemen wij je elke maand mee in een thema waar nieuwe moeders mee te maken krijgen. Van kolven tot de knotsgekke moedermaffia en van identiteitscrisis tot inhammen door postpartum haaruitval. (Yep, dat is echt een ding.)

Met de Mommy Monoloog willen we jou als nieuwe moeder herkenning bieden, inspireren, tips geven en laten zien dat je trots op jezelf mag zijn!

Tot over je oren… in de poep en plasluiers

Als nieuwe moeder voelt het soms alsof je als kip zonder kop rondloopt. Je zit tot over je oren in de poep en plasluiers, je draait meer wasjes dan de gemiddelde wasserette, je zegt vaker “shhhhh” en “aaah” dan volledige zinnen, je baby ziet er piekfijn uit, maar jij loopt er vaak bij als een combinatie tussen een dakloze en een holbewoner. Maar je doet het allemaal met liefde.

En dit allemaal terwijl je zelf snakt naar slaap en wat me-time. De kunst van het balanceren van alles wat er op je afkomt is in de eerste weken op zijn zachts gezegd: onmogelijk 😉

Achteraf is altijd makkelijker praten

Ik moet eerlijk zeggen dat ik de eerste weken als moeder best goed vond gaan, los van het hormonale drama, maar daarover misschien een andere keer meer. Maar als ik er nu achteraf op terugkijk, denk ik: waarom heb ik niet meer hulp aangenomen?

Ik weet nog goed dat de kraamzorg elke dag zei: waarom ga je niet even een uurtje slapen? Met tegenzin ging ik dan in bed liggen, maar slapen? Ho maar. Ik vond geen rust in mijn hoofd, en als ik dan bij hoge uitzondering wel even in slaap dutte, werd ik wakker, voelde ik me meer moe dan daarvoor en had ik een vaag soort schuldgevoel.

En als er bezoek kwam? Dan mochten ze mijn zoontje wel even vasthouden, maar niet te lang. En ik zette een kopje thee voor ze, en voordat ze kwamen wilde ik dat het huis wel een beetje netjes was. Maar waarom?!

Nu achteraf had ik dingen anders gedaan hoor. Ik had mijn baby in de handen van een vriendin gedrukt en was zelf even uitgebreid gaan douchen, of een lekkere lunch voor mezelf gaan maken. Ik had helemaal niks opgeruimd, want mensen begrijpen wel dat je daar geen tijd voor hebt, en een kopje thee? Iedereen weet hoe een waterkoker werkt, dus ik zou ze vriendelijk wijzen op de keuken om hun eigen kopje thee te zetten.

Juist als het niet zo makkelijk gaat

Ik heb een partner die in de kraamweken heel veel deed en er voor mij was. En ik had een hele makkelijke baby. Dus ik heb echt niks te klagen, en mijn eerste weken verliepen op papier dan ook heel soepel. Maar des te belangrijker vind ik het om dit artikel te schrijven voor de mama’s die er alleen voor staan, een huilbaby hebben, of een partner hebben die veel weg is of ook zorg nodig heeft. Want zelfs als je kraamweken vlekkeloos verlopen, zijn ze ontzettend zwaar.

Lichamelijk én geestelijk

We vinden het heel normaal dat ons lichaam verandert om zich aan te passen aan deze nieuwe fase van het leven. Waarom vinden we het dan raar dat er geestelijk ook een enorme verandering plaatsvindt? De geestelijke verandering is zelfs nog veel groter dan de fysieke, als je het mij vraagt.

Je bent niet meer prioriteit nummer één, je kan niet “zomaar” even wat doen, maar je bent ook ineens alert op alles. Je hebt dingen door die je eerst niet zag, je waardeert je eigen moeder zo veel meer, en op sommige dagen verras je jezelf met hoe geweldig je het allemaal eigenlijk doet.

Moeder worden is een leerproces. Zeker wanneer dit voor de eerste keer is, want alles is nieuw voor je. Je leert niet alleen je baby kennen, maar ook je nieuwe rol als moeder.

Weet dat het heel normaal is om gevoelens van angst, onzekerheid, falen en ongelukkigheid te ervaren. En dat het heel normaal is om wel om hulp te vragen wanneer het voelt of je de last niet alleen kunt dragen. Als je een nieuwe baan hebt, vraag je toch ook hulp bij het ontdekken van alle nieuwe stappen en processen? Moeder worden is ook een nieuwe functie die je krijgt, dus hulp vragen is heel normaal.

Dus, lieve mama’s, wees niet bang om hulp te vragen. Het is geen teken van zwakte, maar juist van moed en zelfkennis. Of het nu gaat om een paar uurtjes slaap terwijl iemand anders de baby in de gaten houdt, of om een luisterend oor tijdens momenten van twijfel en angst. Het is belangrijk om door te hebben dat je niet alleen bent.

zwangerschapslingerie

Dus hier zijn vier tips waarmee hulp vragen een stukje makkelijker wordt

1.Wees niet te hard voor jezelf

Geef jezelf toestemming om hulp te vragen en wees niet te hard voor jezelf als je het nodig hebt. Hulp vragen kan ook laagdrempelig, door eens met een mede-moeder te kletsen en te vragen hoe zij bepaalde dingen doet.

2. Accepteer verschillende vormen van hulp

Wees open voor de verschillende vormen van hulp die beschikbaar zijn, of het nu gaat om praktische ondersteuning bij het huishouden of emotionele steun van andere moeders. Vraag een vriendin om even langs te komen zodat zij je baby een paar uurtjes vast kan houden zodat jij je handen vrij hebt om iets voor jezelf te doen. Even een boodschap, een paar uurtjes shoppen, een massage nemen of je haren laten doen! Waarschijnlijk vindt zij het heerlijk om met een pasgeboren baby te knuffelen en je baby ligt in de veilige, warme handen van iemand die je vertrouwt. Zo kan jij met een gerust hart even opladen door wat me-time.

3. Laat het idee los dat je alles alleen moet kunnen

Ze zeggen niet voor niks “it takes a village to raise a child”. Het lijkt misschien of sommige vrouwen het helemaal alleen doen, maar ik geloof daar niks van. Iedereen kan af en toe wat hulp gebruiken.

4. Wees dankbaar voor de mensen om je heen

Wees dankbaar voor de mensen om je heen die bereid zijn om te helpen. Het is zo mooi om te zien hoe de mensen die van je houden voor je klaarstaan. Laat de hulp toe. En misschien helpt het om te weten dat je vrienden en familie je ook graag wíllen helpen. Je bent ze niet tot last als je om hulp vraagt. Waarschijnlijk voelen ze zich zelfs gevleid omdat jij ze vraagt te helpen. Het laat zien dat je ze vertrouwt en hun mening en kennis belangrijk vindt.

Dus lieve mama’s, weet dat je niet alleen bent. Durf hulp te vragen en laat jezelf toe om die hulp te accepteren. Je mag trots op jezelf zijn en door hulp te vragen word je geen mindere moeder, maar juist een sterkere!

Deel in de reacties hoe jij om hulp vroeg in je kraamweek!

Respond or ask a question

Geef een reactie

Your email address will not be published.

0 comments

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Tags

Are you going to follow us?

This site is registered on wpml.org as a development site.